Home / Agenda / Toespraak van Hare Majesteit de Koningin - Koningin Mathildeprijs - 2014

Toespraak van Hare Majesteit de Koningin - Koningin Mathildeprijs - 2014

13 mei 2014

Excellenties,

Dames en heren,

Beste jongeren,

De geschiedenis leert ons hoe belangrijk het is om waarden, normen en tradities van generatie op generatie door te geven. Overleveringen vormen de bouwstenen van onze toekomst. Kennis overdragen en levenservaringen uitwisselen, brengt bovendien generaties dichter bijeen. En het is van wezenlijk belang dat oud en jong met elkaar verbonden blijven, vooral in een constant evoluerende maatschappij.

De herdenking van de Eerste Wereldoorlog is daar een goed voorbeeld van. Hij begon honderd jaar geleden, maar hij behoort tot onze collectieve herinnering en die moet ook bij de jongeren blijven voortleven. '14-18' is immers het verhaal van onze grootouders en onze overgrootouders, die met veel moed, maar vaak ook met immens verdriet de oorlogsjaren hebben doorstaan. Bij mijn ontmoetingen, stel ik met genoegen vast hoeveel de jongeren interesse hebben voor deze geschiedenis. Meer dan eens vragen ze zich dan voor het eerst af of hun eigen familie ook niet met de oorlog geconfronteerd werd. Eenmaal thuis brengt hun vraag een gesprek op gang, waarbij de familieherinneringen een nieuwe generatie voeden. Het is dus zinvol dat we aan onze kinderen de verhalen over het leven van onze voorouders doorvertellen. Ook dat draagt bij tot respect en verdraagzaamheid tussen de generaties.

Dames en heren,

De voorbije jaren heb ik vele initiatieven bezocht waar het bruggenbouwen tussen jongeren en ouderen centraal staat. Ik heb kunnen vaststellen dat ze beiden de ander beter willen begrijpen. Meermaals hoorde ik het verlangen naar een betere communicatie en de behoefte aan publieke ruimten waar jongeren en ouderen elkaar in een gezellige omgeving kunnen ontmoeten. Al te vaak nog leven verschillende generaties gescheiden van elkaar. De eenzaamheid en het isolement nemen toe. Het individualisme primeert soms op het groepsgevoel. Terwijl net de sociale verbondenheid tussen de generaties, binnen familiestructuren, in groepsverband en over alle leeftijden heen zo onontbeerlijk is voor onze persoonlijke ontwikkeling. Mensen worden gevormd door eerdere generaties. Wie daar bewust mee omgaat, slaagt er beter in de talenten samen te brengen en dus de gemeenschap te versterken.

Ik ben dan ook verheugd dat veel van de projecten die dit jaar werden ingediend, net gaan over het thema "het verbinden van generaties".

Zo ook de vier finalisten - het Athénée Royal d'Ixelles, de vzw Leren Ondernemen uit Leuven, de asbl Au bonheur du jour uit Soignies en de Katholieke Hogeschool Sint-Lieven uit Gent.

Allen leggen ze de nadruk op het bevorderen van de dialoog tussen generaties. Jongeren die zich engageren voor de ouderen.

Jongeren die tijd vrij maken om zorgtaken op zich te nemen, ondanks hun vaak hectische leven en de prestatiedruk: van hun studies en van de arbeidsmarkt.

Jongeren moeten zich in hun keuzes gedragen weten door vorige generaties. Dat werkt geruststellend. Het zorgt ervoor dat ze sterker staan in het leven.

Even belangrijk is dat de oudere generatie niet te vlug wordt afgeschreven en zich actief kan blijven inzetten. Ouderen zijn meer dan ooit bereid hun steentje bij te dragen. En dus mag hun potentieel voor de samenleving zeker niet over het hoofd gezien worden.

Dames en heren,

Het groot aantal ingediende initiatieven toont aan dat het Fonds een thema gekozen heeft dat leeft binnen onze samenleving. Het bewijst dat er over wordt nagedacht; dat er actief naar oplossingen wordt gezocht.

Dat jongeren uit verschillende scholen met enthousiasme de uitdaging aangingen om zich samen te buigen over de keuze van de laureaat van dit jaar, is op zich al een mooi teken van sociale verbondenheid.

Beste leden van de jongerenjury,

Ik feliciteer jullie voor de ernst en de inzet waarmee jullie je taak hebben volbracht. Het straalt hoop en vertrouwen uit. Het is mijn wens dat jullie deze bijzondere ervaring voor altijd met jullie mee zullen dragen.

Ik sluit graag af met de woorden van Goethe: "Waar de belangstelling verdwijnt, verdwijnt ook de herinnering."

Laten we dus samen de krachten bundelen voor onze toekomst.

Ik dank u.