Toespraak van Zijne Majesteit de Koning ter gelegenheid van het staatsbanket aangeboden door Hunne Koninklijke Hoogheden de Groothertog en de Groothertogin van Luxemburg.

Koninklijke Hoogheden,
Beste Henri, Beste María Teresa,

Mathilde en ikzelf bedanken u van harte voor de talrijke blijken van attentie die wij sinds onze aankomst deze middag hebben mogen ervaren en voor de mooie woorden die u zojuist heeft uitgesproken. De warme ontvangst die Luxemburg ons heeft voorbehouden, roept niet alleen bij onszelf, maar bij onze volledige delegatie, het beeld van een grote familiebijeenkomst op.

Laat mij toe naar aanleiding van dit weerzien allereerst te herinneren aan Groothertog Jean, die ons amper zes maanden geleden heeft verlaten, en aan Groothertogin Joséphine-Charlotte, de oudere zus van mijn vader. De geest van dit bezoek is doordrongen van hun geschiedenis en van alles wat zij ons hebben nagelaten. Bij deze 75ste verjaardag van de Bevrijding denk ik in het bijzonder aan Groothertog Jean, die zich als jonge prins in ballingschap vrijwillig aanbood bij het Britse leger. 

Beste Henri, het is nu al bijna twintig jaar dat je de fakkel van je vader hebt overgenomen. Tijdens al die jaren gaf je steeds het beste van jezelf aan je landgenoten. Ongedwongen, met klasse en oprechtheid. En met een bijzondere aandacht voor al wie je ontmoet.

Al meer dan duizend jaar maken Luxemburg en België deel uit van dezelfde grote politieke eenheden. Na zijn ontstaan in het hart van het koninkrijk Lotharingen in de 11de eeuw heeft het Luxemburgse graafschap, en in een later stadium het Luxemburgse hertogdom, ontelbaar vele banden gesmeed met de Belgische vorstendommen. Gedurende meer dan vier eeuwen maakten onze grondgebieden gezamenlijk deel uit van de Bourgondische, Spaanse en Oostenrijkse Nederlanden. De bereidheid om onze krachten te bundelen met eerbied voor onze soevereiniteit heeft ons in staat gesteld om na de diepe wonden die de wereldoorlogen hadden geslagen de Benelux en vervolgens de Europese Unie op te richten.

Luxemburgers en Belgen bevinden zich op het kruispunt van de Romaanse en Germaanse culturen en halen daar heel wat voordeel uit. De groothertogelijke familie verpersoonlijkt deze meervoudige verbondenheid uitstekend. Het is dankzij zijn diepe wortels in onze regio’s dat het Huis van Nassau in de 16de eeuw het stadhouderschap van de Nederlanden en in de 19de eeuw de groothertogelijke kroon van Luxemburg kreeg toevertrouwd. Uw afstamming van het huis Bourbon verbindt u bovendien sterk met de Latijnse cultuur. En met Prinses Stéphanie, wier familie in de 15de eeuw de Nederlanden bestuurde, werd uw Belgische verankering opnieuw versterkt. 

Deze verbondenheid met verschillende culturen, die al eeuwenlang eigen is aan allen die hier aanwezig zijn, maakt van onze regio het kloppend hart van de Europese Unie. Ze stelt onze vertegenwoordigers in staat standpunten gemakkelijker met elkaar te verzoenen en daardoor de hoogste Europese functies in te vullen.

Net als in het verleden geeft het Groothertogdom vandaag blijk van een indrukkende strategische visie. De fee Melusine zet haar begeesterend werk onvermoeibaar verder. Ons bezoek stelt ons in staat de dynamiek die u eigen is, beter te begrijpen en onze samenwerking te versterken in hoogtechnologische sectoren zoals de groene economie, de banksector, de digitale sector, de ruimtevaart en de audiovisuele sector. Als wij willen dat onze ondernemingen baanbrekend zijn, nationale of internationale koplopers kunnen blijven of worden, hebben wij er alle belang bij convergenties tot stand te brengen die hen helpen te innoveren en zich in de wereld te profileren.

We staan aan de vooravond van een nieuwe Europese legislatuur. In onze twee landen zijn nieuwe regeringen aangetreden of zullen dat binnenkort doen. Tijdens de verkiezingen die het afgelopen jaar plaatsvonden, heeft de kiezer duidelijk zijn prioriteiten aangegeven, zoals duurzame economische ontwikkeling en sociale rechtvaardigheid.

Luxemburg en België delen de overtuiging dat Europa reeds heeft geleid tot aanzienlijke vooruitgang waar de Europese burgers de vruchten van plukken. Nu is het tijd het Europese project nieuw leven in te blazen en nieuwe ambities in kaart te brengen die de Europese jeugd mobiliseren, zoals ruimtevaart of het Europees Solidariteitskorps, dat jongeren de kans biedt zich in te zetten voor solidariteitsprojecten binnen of buiten de Europese Unie.

Onze instellingen hebben behoefte aan het vernieuwd enthousiasme van de burgers. Vertrouwen kan pas groeien door bijzondere dagelijkse betrekkingen, tussen personen, die spontaan tot stand komen en via de instellingen waarvan dit het uiteindelijke doel is. Daar moet ons bezoek toe bijdragen. Door de warme banden die ons verenigen en de eeuwenoude vriendschap tussen Luxemburgers en Belgen in de verf te zetten, wakkeren wij de open en constructieve geest aan die alleen maar kan zorgen voor een veelbelovende toekomst voor onze volken. Het is in die stellige overtuiging dat ik u uitnodig het glas te heffen voor een toast.

Dames en Heren,

Mag ik u vragen het glas te heffen op de gezondheid van Groothertog Henri en Groothertogin María Teresa.

 

 

Enkel het gesproken woord telt.