Toespraak van Z.M. de Koning - Kerstmis en Nieuwjaar
Dames en heren,
Ieder jaar opnieuw kijken we ernaar uit Kerstmis en Oudejaar te vieren, samen met het gezin, onze kinderen, ouders en grootouders – met vrienden. Die kostbare momenten brengen ons geborgenheid, warmte en licht, in deze koude, donkere en soms eenzame winterdagen. Dat is waar de Keten van Licht ook voor staat: een symbool van verbondenheid en hoop.
Dit jaar is alles anders. Vanavond vieren we Kerstmis in onze bubbel, of alleen. Want we moeten het veilig houden. Gelukkig kunnen liefde en vriendschap elke afstand overbruggen.
De pandemie treft ons allemaal, zij het op verschillende wijze. Jammer genoeg betalen velen onder ons daar een zware prijs voor. Velen laten er zelfs het leven bij.
De uitdagingen blijven enorm, maar het einde van de crisis ligt de komende maanden echt binnen ons bereik. We kunnen stilaan opnieuw plannen maken en vertrouwen in de toekomst. Maar zonder enige twijfel komen we hier anders uit.
Welke lessen kunnen we uit deze crisis trekken?
Allereerst: we kunnen dit aan.
Onze gezondheidszorg heeft standgehouden, dankzij de buitengewone inzet en toewijding van zovele zorgverleners.
Dan zijn er ook alle mensen die het land dag en nacht gaande houden – door te blijven doorwerken, hun bedrijf te laten draaien of de openbare dienstverlening te blijven verzekeren. Of gewoon door hulp te bieden waar het nodig is.
En de afgelopen maanden heeft het land zich ongelofelijk vrijgevig getoond. Zoveel landgenoten hebben zich vrijwillig ingezet. We hebben daar mooie voorbeelden van gezien. Iemand houdt de kinderen bij van een overwerkte verpleegster. Een ander doet boodschappen voor de buren. Studenten geven online les aan leerlingen van de lagere en middelbare school – of gaan een handje helpen in het ziekenhuis. Een chef die zijn restaurant heeft moeten sluiten, bereidt nu gerechten voor daklozen. En Professionals uit de eventsector stellen hun knowhow ter beschikking van woon- en zorgcentra. En zo zijn er nog tal van voorbeelden te noemen.
Door de pandemie die ons al bijna een jaar teistert, delen we dezelfde onzekerheid, dezelfde zorgen.
Ze heeft ons de zaken verschillend doen zien en anders waarderen.
We zijn ons ervan bewust geworden dat we allemaal kwetsbaar zijn. Er is de afgelopen maanden veel gezegd over hoe we deze crisis beleven – we hebben naar elkaar geluisterd en we hebben elkaar begrepen.
Laten we eerlijk en vrijuit met elkaar blijven spreken.
Door de lockdown begrijpen we beter wat mensen die uitgesloten worden of eenzaam zijn moeten verduren.
Meer dan ooit moeten we ervoor zorgen dat niemand nog wordt uitgesloten. Dat iedereen een plaats in de maatschappij krijgt.
Deze crisis heeft zichtbaar gemaakt hoezeer we van elkaar afhankelijk zijn. En we hebben geleerd dat te durven erkennen. Als we elkaar respecteren en vertrouwen geven, is die afhankelijkheid een kracht waarop we kunnen steunen.
Noodgedwongen wordt onze individuele vrijheid beperkt door de maatregelen die genomen zijn in de strijd tegen het coronavirus en die soms zware gevolgen hebben. Maar die beperkingen kunnen we aanvaarden, in plaats van ze te ondergaan. Onze vrijheid is maar zinvol wanneer we ze samen met anderen kunnen beleven en inzetten voor het welzijn van anderen, van de hele samenleving.
Dames en heren,
De dag komt dat we opnieuw ongedwongen met elkaar omgaan; dat grootouders hun kleinkinderen op de schoot nemen; dat we zonder beperkingen naar de kerk, synagoge, moskee en tempel terugkeren; samen van een concert genieten; dat we opnieuw, in alle vrijheid feestvieren, …
Ik wil graag besluiten met een boodschap voor de jongeren.
Ik weet dat jullie het moeilijk hebben.
We vragen veel van jullie en het klopt dat jullie leven ‘on hold’ is gezet.
Maar weldra is dit alles voorbij en kunnen jullie opnieuw je vleugels uitslaan, je dromen waarmaken. En geven jullie ons inspiratie om samen te werken aan een betere wereld.
Dames en heren,
De Koningin en ik, en onze hele familie, kijken samen met u uit naar volgend jaar. Een jaar, waarin we de toekomst weer ten volle kunnen omarmen.